Askerlikten sivil hayata geçiş

Her hafta yemek davetleri, ünlüler, partiler ve genel olarak rahat bir hayat... 

Böyle bir durumdan askerliğe geçiş ilginç oldu. İlk günler benim için zordu ama sonunda yeni hayat sistemime alıştım. 
Düşünsenize bu blogda elimde içkiyle partilerde gördüğünüz ben, elimde tüfekle dağlardayım. 
Bu yüzden 2 ay gibi uzun bir süre blog yazmaya ara vermiştim. 

Yemin törenim

Biliyorsunuz 7 Mayıs'ta Tuzla Piyade Okulu'nda askerliğimin acemilik dönemi başladı. Temmuz sonunda da inşallah asteğmen olmuş olacağım. 

Her cuma, pazar akşamüstüne kadar evci izniyle dışarı çıkıyorum. (Tabi nöbetim ya da cezam yoksa)
Burada yaşadıklarımı anlatmak isterdim. Askere gitmeden önce internetteki sözlüklerde çok yorum okudum. Kimisi çok abartmış, kimisi az bile söylemiş. Anca yaşayan bilir.

Ruh hali

-Asker hayatından sivil hayata geçişte sudan çıkmış balık gibi oluyorsunuz. Öncelikle özgürlüğün değerini anlıyorsunuz. Sokağa çıkıp boş boş dolanabilmek bile şükredilmesi gereken bir şey bunu bilin. 

-Her yere uygun adımda gidesim var. Sol-sağ 1,2 ve piyade marşı eşliğinde az yürüyüş yapmadık. Yürüyüşü seviyorum ama çök-çömel ve yat gibi komutlar olmadığı sürece. Yatmak, sürünmek gibi olaylar (istikamet yemek) başta garip gelse de askerlik mantığının kavranması açısından önemli.

-Rahat-hazır ol, esas duruş, selam dur, tüfek as-çıkar vs. gibi sürekli komut aldığınızdan bir süre sonra pişiyorsunuz ve yaşadıklarınızı sorgulamıyorsunuz. 

Ne yapmalı?

-Askerlik tam bir sabır testi. Ne olursa olsun sabretmek ve olanları sorgulamamak gerekli. 
-Sürüye uyup sivildeki kimliğinizden sıyrılmanız lazım. Geçmiş iyi/kötü günleri değil geleceği hayal ederek yaşayın. Özellikle nöbet tuttuğunuz zamanlarda hayal kurmak ve düşünmek için bol vaktiniz var. 

En çok ne özleniyor?

-Merak etmeyin düşündüğünüz şeyi yazmayacağım. Orada aklınıza hiçbir şey gelmiyor ama dünyevi basit şeylerin kıymetini anlıyorsunuz. En çok duyduğum şeyler; 'cam bardakta çay içmek', 'müzik dinlemek', 'sabah erken kalkmamak', 'kumandayla istediğin kanalı seçmek', 'evdeki duş rahatlığı', 'dilediğin zaman tıraş olmak'
-Şükür ki yaşadığım şehirde yani İstanbul'dayım o yüzden sosyal hayatım en azından hafta sonları devam ediyor. 

Okulda eski öğrencilerden birinin yazdığı yazı:

"Her şeyi yapabilirler ama zamanı durduramazlar".

NOT: Orada fotoğraf çekilmek yasak. İçeri cep telefonu sokamazsınız. En üstteki fotoğraf temsilidir. İkinci fotoğraf ailelerin katıldığı törende çekilmiştir. Yaşanan olaylara ve ayrıntılarına gizlilik kuralları gereği burada yer verilmeyecektir.