Eğlenmek yok, görmek ve görülmek var...

Yıl içinde pek çok özel partiye gittim. Belki dışarıdan sürekli eğlencedeymişim gibi gözüktüğüm bu etkinliklerin perde arkası aslında hiç öyle değil. 

Kapı önü sosyalliği
  Sadece davetlilerin girebildiği özel partilerde bana eşlik eden bir arkadaşım dans edemediğinden yakınıyor. Hakkaten de öyle. Artık o da anladı ki İstanbul gecelerinde kimse gerçekten dans etmiyor, herkes birbiriyle konuşuyor; ortam kalabalıklaşıp sıkışık olunca sigaralı kapı önü sohbetlerine geçiliyor. Bildiğiniz gibi gece hayatında kapı önü sosyalliği diye bir gerçek var. O sırada tüm tanıdıklarınızla sohbet edebilirsiniz. Zaten partilerde belli kişileri görmezseniz olmaz. İnsanlar değişmiyor. Artık o dediğim arkadaş da olayı çözdü ve değişmez yüzlerin farkına vardı. 



Onlarla selamlaşmak bir parti klasiği

Başta belirttiğim gibi eğlenilen yer sıkışık olmazsa bir anlamı olmuyor. İlla ki çarpışılacak, yeni yüzlerle tanışılacak ve her zaman canın istemese bile  gördüğün tanıdıklara da selam vermek zorunda kalacaksın.  Sadece partilerde görüştüğüm ve çoğunluğu köşe yazarı, oyuncu ya da pr'cı olan bir çevrem var. Onlarla ayaküstü gerçekleşen muhabbetlerimin çoğu 'naber, nasıl gidiyor?' kalıplarından ileri gidemiyor. Karar aldım yeni yılda artık müzik nedeniyle gürültülü ortam da olsa imkan dahilinde herkesle daha çok konuşacağım. 

Görevimiz: partilemek

Sanki bu bizim görevimiz ve biz oraya giderek sonuca ulaşıyoruz. Gittim, gördüm, internette de paylaştım ve görevi tamamladım! Şahsen benim için görev değil. Sosyal ortamları seviyorum diyelim. 

Birçok insan belli yerlere sırf 'oradaydım' demek için gidiyor.

Bazen sırf partiyi düzenleyen arkadaşın gönlü olsun diye bir davete katılanlar çoktur. Bu yüzden etkinliklere talep olsun diye markalar tarafından hep geniş çevresi olan ünlüler  parti ev sahibi olarak tercih edilir. Zaten çok popüler bir ismin mekan girişi logolu pano önünde poz vermesi bile marka için reklam. 

Git, git nereye kadar?

İstanbul'da özel partilerle ilgili bir proje yapmak istiyorum. Bu çok ileriki zamanlarda kendi düzenlediğim bir parti de olabilir, yaşananları anlattığım bir kitap da. Belki ikisi birden olur. Ne dersiniz?