Bu filmin adını koyamadım. "Adını Sen Koy"

Bu akşamüstü ablamla birlikte Tuna Kiremitçi'nin yazıp yönettiği "Adını Sen Koy" adlı filme gittik. Filmin her yerde reklamının yapılması ilgimi çekmişti. Sitelerde bazı yorumcuların yaptığı "paranıza yazık, gitmeyin" uyarılarına rağmen filmi merak ediyordum.

Filmin konusu şöyle: Can ile sevdiği kız Aybige yakın zamanda evlenecektir. Fakat Can'ın çocukluk arkadaşım dediği en yakın dostu-kankası Ilgaz'ı, Aybige ile tanıştırması ile olaylar karmaşık bir hal alır.

Öncelikle daha önceden ıssız adam filmi ile tanıdığım Melis Birkan'ın oyunculuğunu beğendiğimi belirteyim. Öyle sıradan-samimi bir duruşu var ki filmi gerçekçi kılan da Birkan'ın oyunculuğu. Ayrıca Ilgaz'ın abisi rolünde izlediğimiz Ahmet Mümtaz Taylan'ın oyunculuğu çok iyiydi. İntihara eğilimli adam rolünde çok başarılıydı. Ilgaz rolündeki genç, daha önceden Mahsun'un "Güneşi Gördüm" filminde travesti olmuştu. Bu filmde de iç dünyasını çözemediğimiz bir karakteri canlandırıyor. Filmdeki karakterlerin çoğu, yıllar önce ailesinden kayıplar vermiş. Hepsinde hafif içe kapanıklık, ruhsal problemler var. Özellikle Ilgaz ve abisi. Abi, zaten akıl hastanesine yatıp çıkıyor.

Filmin senaryosunda kopukluklar var gibi geldi. Yani filmi izlerken "Bu niye böyle oldu ki?" gibi tepkiler verebiliyorsunuz. Ilgaz'ın Aybige'ye hangi ara aşık olduğunu da çözemedik. Ilgaz'ın Aybige'nin fotoğrafını bilgisayarda duvar kağıdı yapması dışında sevgi ispatı göremedik filmde. Sadece resme bakarak aşık olunabiliyor demek. Belki de konu sandığımızdan çok farklı. Ilgaz, yakın arkadaşının evlendiği kızı sevmekten ziyade belki de arkadaşının mutlu oluşunu kıskandı. İşte bu gibi durumlar netleşmiyor. Belirsizlik var.

Filmde mutluluğu yakalayaman abi-kardeş (Ilgaz ve abisi), dengesiz bir kız (Aybige)... gibi farklı karakterleri tanıma fırsatı buluyorsunuz. Filmin sonu sanki devamı gelecek gibi, lank diye bitiyor.

"Neşeli Hayat" filminden sonra bu filme gidip yine Türk filmi izleme sonrası pişmanlık duydum. O kadar abartıya farklı birşey beklerdim. Pişman değilim. Oyunculuklar güzeldi. Film Eskişehir'de geçiyor. Diyaloglar çok. Arada anlamlı güzel laflar ve duygusal anlar oldu. Issız adam kadar ağlatıcı finali olmasa da sonunda biraz üzüldüm. Kafamda hala sorular var o ayrı.