Msn ya da facebook chat'te bir arkadaşıma soru sorduğumda; "Kusura bakma ben onun sevgilisiyim söylediklerini ona iletirim" cevabını almaya alıştım. Fakat arkadaşlarımın bu kadar kısıtlı yaşama nasıl alıştıklarını aklım almadı. Eğer sevgilin varsa internet hesaplarının şifrelerini ona vermelisin sonucu çıkıyor buradan.
Tanımadığım bir numara beni aradığında; "Pardon ya Abuzittin, şu an yanında mı onu arıyorum arıyorum cevap vermiyor." sorgularına da alıştım. Artık samimi olduğum arkadaşlarımın sevgilileri beni telefonlarına kaydediyor. (Acil durum adamı olmuşum haberim yok.) Sevgilisine ulaşamazsa kız beni arıyor çünkü onun sevgilisinin en yakın arkadaşı ben oluyorum genelde. Güvenilir biri olarak görüldüğüm için-zaten öyleyim-bana emanet edilen belli kişiler var.
Sevgiye, aşka ve bağlılığa lafım yok ama dar görüşlülüğe sinir oluyorum. Kız arkadaşlarımdan biri bende haftasonu partisi için davetiye olduğunu öğreniyor; "Kesinlikle geliyorum!" diyor sonra 10 dk. sonra arıyor; "Öncelikle benim şehir dışında olan sevgilime haber vermem lazım, zaten seni tanıyor sorun olmaz" diyor, sonra tekrar arıyor "Benimki ayağını burkmuş ve hastaneye kaldırmışlar bu durumda gelmem doğru olmaz" diyerek konuyu kapatıyor. Böyle yaparak benim saatlerimi harcıyor haberi yok. Ayak burkma olayı tabi ki uydurma. Kararın net değilse bana baştan söyle de bende ona göre programımı ayarlayayım. Tüm gün birinden gelecek habere bağlı kalmak o kadar sinir bir durum ki...
Kimi kızlar da sevgilisine haber vermeden önce benimle birlikte gelebilmek için kız arkadaşlarına haber veriyor. Eğer kalabalık olursak sorun olmaz. Benimle başbaşa olursa yanlış anlaşılabilir. Tek tek kızları arıyor sonra o kızlar gelemeyecek durumda ise bizimki de gelemiyor. Diyelim benimle birlikte geldi. Bu sefer daha gecenin başında bana; "Bak bu gece mümkün olduğunca az fotoğraf çekilelim tamam mı? Sonra face'e falan koyarsın bizimki görür yanlış anlar." diyor. Bıktım bu rahatsız tiplerden. Etrafımda aklı başında birileri yok denecek kadar az. Millet daha bu yaşta kendini kısıtlamış. Kızlar kendini garantiye alma derdinde. Hani birini bulduysa kaçırmamalı, mümkün olduğunca ona bağlı gözükmeli. Laf söyleyince de "sen yaşamadığın için bilemezsin sevgiyi" gibi arabesk laflara sığınıyorlar. Bence herkes kendini kandırıyor. Şimdi siz bu yazıyı okuyanlar da; "Sana başka arkadaş mı yok?" diyeceksiniz. Sevgili bahanesi olmayanlar da gece dışarı çıkamayan, çıkabilenler de Taksim tarafına geçemeyen, geçebilenler de kısıtlı zamanı olan ya da ailesine yalan söyleyenlerden oluşuyor. Anlayacağınız benim yaş grubu yani 20-22 yaş arası, (aslında aynı dönemde okuduğum arkadaşlar benden en az 1 yaş büyük) kararsız, dengesiz, anlaşılmaz ve sorunlu. Genelleme yapmış olmayayım belki de bu benim şanssızlığım...
off hasta oluyorum o tiplere, daha önce de defalarca yazdım dile getirdim, sevgilisi olunca arkadaşlarını sallayan tipler diyoruz onlara. halbuki bir kadın olarak kendi kişiliğini, çevreni korumak zorundasın, aksi takdirde zaten adama da "benim arkadaşlarım 5 para etmez, sen olmasan demek ki ben kötü yola düşeceğim" anafikrini aşılıyorsun. yapmam, yaptırmam, kızlar yanlış yapıyor.
YanıtlaSilAynen Robin çok güzel özetlemişsin:) Bu tipler böyle, takıldıkları biri varken seni aramazlar ama tek kaldıklarında da yanından ayrılmazlar:)
YanıtlaSilHiç haz etmediğim insan,,insanlarr, böyle arkadaş olacağına hiç olmasın dedirten türden maalesef :/
YanıtlaSil@Okyanusss hakkaten siz kızlar böyle olmayın arkadaşlarınızı unutmayın:)
YanıtlaSilayyynı bnm arkadaşlarım gibi maalesef...
YanıtlaSiltasmasının ipi sahibinin elinde bir evcil hayvan gibiler.
ne yazdıysan aynılarını yaşıyor ve aynı şeyleri düşünüyorum güzel anlatmışsın eline sağlık
Teşekkürler İrma:)
YanıtlaSil