hey taksi, umarım davranmaz aksi!

Taksiciler çok garip.

Yakın yere gideceksek ve acelemiz varsa "Taksici umarım yakına götürmeyi kabul eder." diye biniyorum. Çünkü bazıları yakın yere götürmeyi kabul etmez. Götürenler de, isteksizce götürüyor. Uyanık olanlar, yolu uzatıyor. Trafik sıkışık bahanesiyle beni 5 sokağa sokup; taksimetreyi, yol sonunda normalin iki katı fiyatına ulaştıran taksiciler var.

Bazısı muhabbet sever. Geçenlerde bindiğim bir takside şoför, yoldan geçen şık giyimli bayan sürüsünün ardından; "Yaa ne güzel hatunlar var değil mi? Bizim zamanımızda yoktu bu kadar." dedi. Ben de "Hee öyle abi haklısın." dedim. Askerlik anılarını anlatanlar, hatta bir dansözle gecelik macerasını anlatan bile olmuştu.

Bazısı küfreder. "Lan a...ına koyduğum herif, ilerlesene!" diye sürüş yapan sinirli taksicilere de rastlamak mümkün. İstanbul trafiğinde küfür etmemek elde değil aslında, onlar da haklı.

Kimisi kurnaz. Mesela taksimetre 8.50 ytl yazarken, bozuk çıkmıyor diyerek yuvarlak hesap 10 ytl ücret alanlar var.

İyileri ve harbiden çok yardımı dokunanları da olmuyor değil. Mesela bizim evin yakınında bir durak var. Artık aileden oldular. Gittiğimiz belli başlı yerleri (market, doktor...) öğrendiler. Yakın yere gidecektim acelem vardı. Bir tanesi, belirlenen bir adrese gitmesine rağmen beni yokuşun yukarısına kadar ücretsiz taşımıştı.

Tabiki ömrüm taksilerde geçmiyor. Bu anlattıklarım, zorunlu hallerde bindiğim taksilerdeki gözlemlerim. Yoksa bu krizde taksiye para mı dayanır? Minibüsler ve genelde akbilimi kullandığım otobüsler vazgeçilmezim:)