arkadaşlık, dövme yaptırmak gibi...

Başlık çok saçma değil mi?

Bazı arkadaşlıklar kalıcıdır. Ömür boyu ayrılamayacağımızı düşündüğümüz kişiler gönlümüze kazınmıştır. Silemeyiz. Silmeye çalıştığımızda acı verirler. Silme işlemi sonrası çoğu iz bırakır. Aynı, gerçek dövme yaptırmak gibi...

Bazı arkadaşlıklar geçicidir. Başlangıçta herşey güzel gelir. Zamanla o güzellikler kaybolmaya başlar. Gittikçe silikleşir. Bir bakmışız yok olup gitmişler. Nasıl olsa aynı tarz kişiyi gene bulurum deriz. Çaresi vardır. Benzersiz değildirler. Onlarla, eski fotoğraf karelerinde buluşuruz. Yan yana gelmemiz bile imkansızdır. Yeni bir fotoğraf asla olmayacaktır.

Yüzüne bile bakmadığım bir arkadaş var. Zamanında çok samimiydik. İnadıma fotoğrafları facebooktan silmiyorum. Benim için güzel fotoğraflar. Ben o karede güzel çıkmışım; niye siliyim? Sırf sanal ortamda değil; mesela yaşlı bir akrabamız var. Evindeki albümlere baktım. Çoğu fotoğrafta kendini kesmiş. Sırf kendi kafası var. Diğer kişiler fotoğraftan itina ile çıkarılmış. Sonradan anladım ki o fotoğraflarda ayrıldığı sevgilileri varmış. Kendisi şu an evli. Bence kesik fotoğrafları tutacağına hepsini yaksaymış daha iyi. Puzzle gibi. Albümü alıp parçaları birleştirmeye çalışıyor insan:)

..Bir plaj fotoğrafı. Köşedeki bikinili bayan yok. Vücuda bakıp suratı tahmin etmeye çalışıyorum.

Bu tarz şeyleri yapanlar demekki yaşanmışlıklardan ötürü pişmanlık duyuyor. Pişman da olsam, sonuçta ben yaşadım. Fotoğrafları silebiliriz. Ya anıları, bize o anları tekrar yaşatan insanları?

Hayat bir fotoğraf karesi olsa güzel olurdu. Kes, yapıştır yapardık sürekli...