Malta’da yaşadım ve geldim!

Uzun süredir bloguma yazmadım. Üç ay önce Malta’ya İngilizce dil okuluna gitmiştim ve şimdi ülkeme döndüm. İlk kez uzun süre yurt dışında yaşamış oldum ve bu benim için çok farklı bir deneyim oldu. Malta’da gezilecek yerler, dil eğitimi ve pek çok konudaki bilgileri diğer yazılarımda anlatacağım.

Yurt dışında ne özledim?

Türkiyem

Ülkemi özleyemedim açıkçası. Çünkü sürekli terör, karmaşa ve kötü haberler okuyunca gelecek için endişelendim. Hatta bir süre geri dönmeme hayalleri kurdum.

Yemekler

Pek iştahlı biri değilim normalde ama ülkemin yemekleri yani Türk mutfağı gerçekten benzersiz onu anladım. Yabancılar sadece çok ünlü olduğu için ‘kebap’, ‘döner’ gibi yiyecekleri biliyor. Aslında bilseler çok daha fazlası var.

Malta’da neredeyse her gün dilim pizza ve hamburger gibi basit, ucuz ve kolay bulunan yiyecekleri tükettik. En azından bir yoğut yemeye kalksanız mekanlarda meyveli ya da aromalı yoğurt diye sattıkları şey kremşanti gibi:) Marketlerde 'greek yogurt' markası çok ünlü. Elin yunanlıları bizim ülkenin geleneksel gıdasını üretip, kendi adlarıyla avrupada pazarlıyorlar. Takdir edilesi bir zeka. Yoğurtun yunanlılara özgü olduğunu düşünüyor olabilirler.

Para harcamak

Şansıma gece hayatının ve hareketin bol olduğu ve belki de en pahalı bölge olan Malta’daki St. Julian’s bölgesinde yaşadım. Euro, dolar para birimlerinin değerinin tavan yaptığı dönemdeydim. Ne kadar az da harcasan Türk lirası olarak düşününce her şey sonuçta üç katı değerde.

Neye şaşırdım?

Orada değişik ülkelerden insanlarla tanışınca ister istemez kendi ülkemizle kıyasladım.

Biz Türk insanı nasılız?

Rahat mıyız? Avrupa insanı kafa olarak çok rahat bunu herkes bilir. İtalyan, Brezilyalı, Kolombiyalı ve Rus gibi pek çok milliyetten insan tanıyınca, bizim ülke insanının mutsuz olma/sorun yaşama eğilimi daha fazla onu anladım. Tabi bizim insanımız da çok arkadaş canlısı ama genel olarak hayatı fazla ciddiye alıyoruz. (şahsen ben). Anı yaşamak, rahatça dans etmek ve kimseye aldırış etmemek gibi konularda başarılıyız. Fakat başka ülkedeysek daha başarılıyız. Çünkü burada diğer insanların ne düşündüğü konusunda çok kafa yoruyoruz. Orada; kız, erkek tüm Türkler olduğundan daha rahattı buna eminim.

Meraklıyız. Dil öğrenmeye gittim ama bir süre mecbur Türk arkadaşlarla aynı evde kaldım. Gün içinde onlardan ayrı bir program yaptım diyelim. ‘Neredeydin?’, ‘Bugün ne yaptın?’ gibi sorular gelebiliyordu. Biz Türkler başkalarının hayatlarıyla ilgiliyiz. Her şeyi bilmek isteriz.

Eğlenceliyiz. İçki, sigara hepsi var. Türkler avrupalılardan daha çok sigara içiyor onu farkettim. Fazla samimiyiz bazen. Çoğu Rus arkadaş, daha önce Antalya gibi tatil bölgelerimizde bulunmuş. Kimisi İstanbul’a da gitmiş ve Türkiye’de erkeklerin onlara olan aşırı ilgisi ve bakışları konusunda kızlardan çok hikaye dinledim.

 Bu arada ülkemizi seven çok. Tanıştığım çoğu kişi İstanbul’a gelmişti önceden ve görmeyenler de muhakkak gelmek istediğini söylüyordu. Bunları duymak tabi bu şehirde yaşayan biri olarak beni mutlu ediyor.