90'lar kafası ayrıdır

90'lar kuşağındanım. Sabırsızım. Teknolojinin doğduğu çağlarda dünyaya gelmemden olsa gerek bilgiye çabuk ulaşmaya alışmışım. Birisinden gelecek geç cevaba ya da habere sinir olur, bozulan teknolojik aletlere ayrı üzülürüm. 

Geçenlerde bir erkek arkadaşın kaba saba hareketine diğer arkadaşım olan ve yaşı biraz daha büyük olan kız yorum yaptı 'Şu 90'lar gençliği de atarlı oluyor' diye. Aynen öyle. Umursamazlık, boş vermişlik ama özgürlüğe karışıldığında tam direnişçilik. Genel olarak herşeyi hızlı tüketme ve birşeyden çabucak sıkılma. 

Sanki yaşım büyükmüşüm gibi kendi jenerasyonum hakkında yorum yapıyorum ama böyleyiz işte. Beklediğim şey hemen olsun istiyorum. Telefonda uzun uzun konuşmak yerine kısa mesajla özet geçmeyi tercih ediyorum. Niye? Vakit alıyor, hep yetişme hali. Uzun hikayeler de sıkıyor. Biri bir olayı anlatırken detaylarda boğduğunda, 'haydi artık sonuca gel yeter, meraktan öldüm' diyorum. 
Müzik derseniz hep pop, hareketli, enerjik tınıları arıyorum. Fasıllar, ağır sofralar ve baygın müzikler anca kafa dinlemek isteyince güzel geliyor ve özellikle uyku öncesinde tercih ediyorum. 

Kuşaklar arası ciddi fark olduğunu düşünüyor, yeri geldiğinde olacak çatışmaları destekliyorum. Farklılıklar olsa da etkileşimin önemini biliyor, her yaş grubunun bana bilgi ve deneyim olarak katkıda bulunmasına mutlu oluyorum.